ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ความไม่แน่นอนของสถานการณ์ผลักดันให้ฮาร์ลิม ช่างภาพสายธรรมชาติในประเทศอินโดนีเซียตัดสินใจหยิบกล้องถ่ายภาพของตนเองขึ้นมาเพื่อค้นหาความหลงใหลที่เขามีต่อการถ่ายภาพอีกครั้ง ในการแสวงหาวิธีพัฒนาทักษะในสาขาที่เขาเลือก ฮาร์ลิมได้ทดลองถ่ายภาพนกและภาพวัตถุท้องฟ้าในห้วงอวกาศลึก หรือที่เรียกกันว่า Deep Sky Object ในวันนี้ การค้นพบความหลงใหลในการถ่ายภาพครั้งใหม่ของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับชุมชนช่างภาพชาวอินโดนีเซียในการรักษาความหลงใหลนั้นให้คงอยู่ท่ามกลางคลื่นแห่งความท้าทายนี้

เราได้นั่งคุยกับฮาร์ลิมเกี่ยวกับการเดินทางเพื่อเพิ่มพูนความรู้ด้านการถ่ายภาพของเขา และยังพูดคุยว่าผลงานของเขามีส่วนช่วยช่างภาพรุ่นใหม่อย่างไรบ้าง  

คุณได้เรียนรู้เกี่ยวกับการถ่ายภาพรูปแบบใหม่ในช่วงสองปีที่ผ่านมา คุณค้นพบความหลงใหลในการถ่ายภาพครั้งใหม่ของคุณได้อย่างไร 

ผมเคยเดินทางท่องเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศเพื่อถ่ายภาพธรรมชาติ การเดินทางเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของผม ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เราถูกจำกัดการเดินทางและผมก็มีแรงจูงใจที่จะแสวงหาโอกาสใหม่ ๆ ซึ่งผมอาจจะพลาดไปในช่วงก่อนการระบาดครั้งใหญ่ 

ผมใช้เวลาในการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และค้นพบความหลงใหลในการถ่ายภาพครั้งใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้เรียนรู้การถ่ายภาพรูปแบบใหม่ ผมตัดสินใจใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ให้ได้มากที่สุดและเริ่มโฟกัสกับการถ่ายภาพนกและวัตถุท้องฟ้าในห้วงอวกาศลึก (Deep Sky Object หรือ DSO) โดยใช้เลนส์ FE 400mm F2.8 GM OSS (SEL400F28GM) และเลนส์ FE 600mm F4 GM OSS (SEL600F40GM) ที่มีความส่องสว่าง 1 ถึง 14.1 

มันเยี่ยมมากที่คุณยังสามารถก้าวออกจากพื้นที่ปลอดภัยได้แม้คุณจะเป็นช่างภาพมืออาชีพ แน่นอนว่าเส้นทางนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ คุณต้องพบเจอกับความท้าทายใดบ้างในช่วงเวลานี้และคุณสามารถก้าวข้ามอุปสรรคเหล่านั้นไปได้อย่างไร

หนึ่งในความท้าทายที่ผมต้องเจอก็คือความยากลำบากในการเดินทางเพื่อไปฝึกฝนการถ่ายภาพธรรมชาติและวิวทิวทัศน์ ผมค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการถ่ายภาพนกและวัตถุท้องฟ้าในห้วงอวกาศลึก (DSO) โดยละเอียด เพราะผมสามารถลองทำได้โดยไม่ต้องเดินทางไกล ผมทดลองถ่ายภาพนกในป่าของเมือง ป่าทุติยภูมิ และเขตอนุรักษ์ธรรมชาติที่อยู่ในละแวกบ้านของผมเอง ผมถ่ายภาพ DSO ในบริเวณชานเมืองที่มีมลพิษทางอากาศและแสงน้อย นอกจากนี้ ผมยังเริ่มถ่ายภาพนิ่งที่ผมสามารถทำได้ภายในบ้านของผมเอง 

แน่นอนว่าผมแชร์ผลงานของผมผ่านเครือข่ายโซเชียลมีเดีย ซึ่งทำให้ผมได้รับความสนใจจากชุมชนการถ่ายภาพในท้องถิ่น ผมเริ่มได้รับคำเชิญไปให้คำปรึกษาเป็นการส่วนตัวเกี่ยวกับการถ่ายภาพนก เพื่อแนะแนวทางในการใช้เลนส์ Alpha 7R IV และ FE 200–600 mm F5.6–6.3 G OSS (SEL200600G) จากหนึ่งคำเชิญเป็นสองคำเชิญ ชุมชนการถ่ายภาพนกของผมก็เริ่มเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องตั้งแต่นั้นมา 

โอกาสในสายอาชีพนี้ (การถ่ายภาพนก) ได้เกิดขึ้นพร้อมกับการเปิดตัวของเลนส์ Alpha 1 ซึ่งสามารถตรวจจับ AF/AE ได้สูงถึง 120FPS และ 30FPS ที่วิดีโอความละเอียด 8K และ 4K นอกจากนี้ยังสามารถตรวจจับดวงตาของนกในภาพนิ่งแบบเรียลไทม์ และยังมีการติดตามแบบเรียลไทม์ด้วย AI ในวิดีโออีกด้วย 

คุณเริ่มเข้าสู่วงการถ่ายภาพนกและ DSO ได้อย่างไร 

การถ่ายภาพนกและ DSO ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับผม ผมเริ่มเรียนรู้การถ่ายภาพนกมาตั้งแต่ปี 1996 ถึง 2005 อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นผมก็ตัดสินใจที่จะโฟกัสกับการถ่ายภาพวิวทิวทัศน์มากขึ้น สองปีที่แล้ว ผมเห็นคนที่เป็นเจ้าของเลนส์ SEL200600G ในชุมชนของผมจำนวนมากไม่ได้ใช้เลนส์ดังกล่าวถ่ายภาพเลย ผมจึงมีแนวคิดที่จะเริ่มถ่ายภาพนกอีกครั้ง ผมเริ่มด้วยการเชิญคน ๆ หนึ่ง เขาแชร์รูปภาพของเขาในกลุ่มการถ่ายภาพบน WhatsApp ในขณะเดียวกันผมก็แชร์รูปภาพของผมบน Instagram ด้วย หลังจากนั้นเป็นต้นมา ผู้ติดตาม Instagram ของผมในเมืองอื่น ๆ ก็อยากลองถ่ายภาพนกด้วย

ในขณะเดียวกัน ผมก็เริ่มเรียนรู้การถ่ายภาพ DSO ประมาณช่วงปี 2019 ผมใช้เลนส์ FE 400mm F2.8 GM OSS และเลนส์ FE 600mm F4 GM OSS ผมต้องบอกเลยว่าเลนส์ FE 400mm F2.8 GM OSS เป็นความฝันสำหรับช่างถ่ายภาพ DSO ทุกคน และเลนส์นี้ก็เป็นสิ่งที่ผมรู้จักมาก่อนที่ผมจะเริ่มใช้มันเสียอีก ความสว่างไสวของวัตถุบนท้องฟ้าถูกวัดได้จากหน่วยที่เรียกว่าความส่องสว่างปรากฏ มาตรวัดเป็นแบบย้อนกลับ หมายความว่า ยิ่งมีความส่องสว่างมาก วัตถุก็จะยิ่งจางลง เพื่ออธิบายให้เข้าใจชัดเจนยิ่งขึ้น ความส่องสว่างปรากฏของดวงอาทิตย์เท่ากับ -26.74 เลนส์ขนาด 400 มม. มักเป็นที่ต้องการของช่างภาพ DSO จำนวนมาก เนื่องจากมันสามารถจับภาพได้แม้กระทั่งองค์ประกอบที่จางกว่าซึ่งมีความส่องสว่างประมาณ 13.3 ในห้วงอวกาศลึก 

ช่างภาพ DSO คนอื่น ๆ ใช้กล้องโทรทรรศน์แบบหักเห ซึ่งคล้ายกับเลนส์เทเลโฟโต้ แต่ไม่ได้ถูกออกแบบมาพร้อมกับการโฟกัสอัตโนมัติและมักจะมีน้ำหนักมากกว่ามาก กล้องโทรทรรศน์แบบหักเหที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาด 142-150 มม. อาจมีน้ำหนักได้มากถึง 10 กิโลกรัม ในขณะที่เลนส์เทเลโฟโต้มีน้ำหนักน้อยกว่า 3 กิโลกรัม เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว อุปกรณ์ทั้งสองสามารถจับภาพที่มีความส่องสว่างปรากฏเท่ากันได้ เลนส์ถ่ายภาพจึงเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

ทั้งการถ่ายภาพนกและ DSO เป็นแรงจูงใจให้ผมเชิญช่างภาพถ่ายธรรมชาติ/วิวทิวทัศน์ชาวอินโดนีเซียมาร่วมเรียนรู้การถ่ายภาพรูปแบบใหม่นี้ด้วยกัน ในปัจจุบันนี้ อินโดนีเซียมีนกประมาณ 1,722 สายพันธุ์ ซึ่งหมายความว่าเราจะมีฝูงนกนานาชนิดให้ถ่ายภาพได้ นั่นทำให้การเรียนรู้การถ่ายภาพนกในประเทศของเราเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น  

เล่าให้เราฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ในการถ่ายภาพนกในเมืองสักหน่อยได้ไหม 

ในเมืองใหญ่ ๆ อย่างเช่นจาการ์ตา ยังมีนกอีกจำนวนมากและบางตัวก็ยังคงระแวงว่ามนุษย์จะจับพวกมัน พวกมันมักพยายามซ่อนตัวใต้กองใบไม้ซึ่งจะเป็นการสร้างความท้าทายในเรื่องระยะทางและทัศนวิสัย

ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับสถานการณ์นี้ก็คือการมีเลนส์ที่มีทางยาวโฟกัสยาว เพื่อจะได้มีเวลาถ่ายภาพนานขึ้นก่อนที่นกจะรู้ตัวว่ามีกล้องกำลังเล็งไปที่พวกมันและบินหนีไป ตอนที่พวกมันกำลังซ่อนตัวอยู่หลังใบไม้ ผมไม่ลืมที่จะเดินย่องเบา ๆ และระมัดระวังไม่ให้มีเสียงรบกวนจากการเคลื่อนไหวทุกรูปแบบ

การคอยสังเกตว่าชุมชนการถ่ายภาพนกเติบโตขึ้นมากน้อยเพียงใดเมื่อเวลาผ่านไปเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก คุณเล่าเรื่องนี้ให้เราฟังเพิ่มเติมสักหน่อยได้ไหม 

ผมมักจะแชร์รูปภาพของผมบน Instagram และชุมชนการถ่ายภาพนกได้ขยายใหญ่ขึ้นตั้งแต่ผมเริ่มโพสต์ ชุมชนการถ่ายภาพนกมีความแตกต่างกันในแต่ละเมือง ยกตัวอย่างเช่น การถ่ายภาพนกในป่าและการถ่ายภาพนกตามคอนเซ็ปต์

สมาชิกของชุมชนเหล่านี้จะอัปโหลดภาพและวิดีโอของนกที่ตนถ่ายลงบนโลกออนไลน์อย่างต่อเนื่อง ชุมชนดังกล่าวเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ และสมาชิกจะได้รับแรงบันดาลใจเป็นพิเศษจากผลงานของคนที่ใช้เลนส์ Alpha1 หรือ Alpha7 IV

การถ่ายภาพนกจะพาเรากลับไปยังธรรมชาติเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์และผ่อนคลายความตึงเครียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งความวิตกกังวลที่เกิดจากโรคระบาด เลนส์ Alpha 1 และ Alpha 7 IV ช่วยให้ทุกคนถ่ายภาพนกได้ง่ายขึ้น! ยิ่งไปกว่านั้น งานอดิเรกนี้สามารถต่อยอดเป็นอาชีพได้ 

อีกทั้งการได้ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับนกสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่เราพบเจอระหว่างการถ่ายภาพยังเป็นเรื่องสนุกอีกด้วย ข้อมูลเหล่านี้สามารถหาได้บนอินเทอร์เน็ต ในชุมชนของเรา ผมอยากจะแนะนำให้ทุกคนศึกษาจรรยาบรรณในการถ่ายภาพนกและกฎหมายคุ้มครองสัตว์ในแต่ละประเทศด้วย

ประสบการณ์ใหม่ ๆ เหล่านี้ช่วยเพิ่มพูนความรู้ของคุณเกี่ยวกับการถ่ายภาพได้เป็นอย่างมาก ในขณะที่เรากำลังก้าวเข้าสู่ความปกติใหม่ คุณคิดว่าประสบการณ์ทั้งหมดนี้ รวมถึงประสบการณ์ของคุณในการให้คำปรึกษาช่างภาพรุ่นใหม่ ได้เปลี่ยนแปลงงานของคุณไปอย่างไรบ้าง

ในช่วงปลายปี 2021 ชุมชนการถ่ายภาพนกของผมได้ทดลองสิ่งใหม่ ซึ่งก็คือการถ่ายวิดีโอนก พร้อมกับการเปิดตัวเลนส์ Alpha 7 IV ซึ่งมีความสามารถในการถ่ายวิดีโอด้วยโฟกัสดวงตานกอัตโนมัติแบบเรียลไทม์ นี่เป็นสิ่งใหม่ที่ผมสามารถนำมาใช้กับงานของผมได้มากขึ้น

ทุกการเปลี่ยนแปลงของชีวิตจะสร้างโอกาสและการเจรจาทางธุรกิจใหม่ ๆ ในช่วงเวลาที่มีการล็อกดาวน์ เราได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ซึ่งแน่นอนว่ามันทำได้ง่ายขึ้นเมื่อมีการยกเลิกข้อจำกัดในการเดินทาง เนื่องจากผมสามารถเรียนรู้การถ่ายภาพรูปแบบใหม่ได้ ผมจึงไม่เพียงแต่เริ่มถ่ายภาพธรรมชาติซึ่งเป็นสิ่งที่ผมคุ้นเคยอยู่แล้วเท่านั้น แต่ผมยังถ่ายภาพนกและ DSO ในทุกการเดินทางของผมด้วย

ตราบใดที่เรายังไม่หยุดพยายาม เราจะสามารถใช้ทุกโอกาสในการสร้างเส้นทางใหม่ ๆ ได้เสมอ

 มีการถ่ายภาพรูปแบบอื่นที่คุณอยากจะแนะนำให้กับผู้ที่ถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกหรือมือสมัครเล่นที่กำลังพยายามใช้พลังความคิดสร้างสรรค์และค้นหาโอกาสอื่น ๆ บ้างไหม

โดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่ถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกจะมีความกระหายใคร่รู้มากจนต้องรู้ให้ได้ ผมแนะนำให้สังเกตและศึกษาจากผลงานของผู้อื่นเพื่อเป็นแรงบันดาลใจในการหาไอเดียเกี่ยวกับการถ่ายภาพครั้งต่อไปของพวกเขา แล้วมุมมองด้านเทคนิคก็จะตามมาเอง นี่เป็นตัวอย่างบางส่วนของการถ่ายภาพที่คุณสามารถเรียนรู้ได้

• การวาดภาพทิวทัศน์ 
• ภาพนิ่ง 
• วิดีโอสำหรับผลิตภัณฑ์ / ภาพนิ่ง 
• แอนิเมชัน เช่น สต็อปโมชัน 

คำว่า “Amateur (มือสมัครเล่น)” มาจากคำภาษาฝรั่งเศสที่หมายความว่า “ผู้ที่มีความรัก” หรือ “เพื่อความรัก” นั่นหมายความว่าคำนี้มีที่มาจากความรักในสิ่งที่เรากำลังพยายามพัฒนาทักษะให้ดีขึ้น ผมอยากจะสนับสนุนให้มือสมัครเล่นเข้าร่วมชุมชนเพื่อเป็นช่องทางในการเรียนรู้และแบ่งปันด้วยการวิจารณ์เชิงสร้างสรรค์ ในอนาคต มันอาจกลายเป็นแพลตฟอร์มที่เป็นประโยชน์สำหรับคุณ นี่คือสิ่งที่ผมเคยพบเจอมาก่อนและเป็นสิ่งที่ผมได้รับจากชุมชน

มีหลายสิ่งรอบตัวเราที่เราอาจมองข้ามไป เพราะเรามัวแต่วุ่นวายกับกิจกรรมประจำวันและมัวแต่อยู่ในพื้นที่ที่เรารู้สึกสบายใจ สิ่งสำคัญก็คือการค้นหาความกล้าที่จะลองทำสิ่งใหม่ ๆ